Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Rudzińcu

DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH DO INDYWIDUALNYCH POTRZEB I PREDYSPOZYCJI UCZNIÓW

Nauczyciel: Wioleta Gołąbek

Przedmioty: geografia i wiedza o społeczeństwie

1. UCZNIOWIE Z DYSLEKSJĄ (ROZWOJOWĄ, DYSORTOGRAFIĄ)

SPOSOBY DOSTOSOWANIA WYMAGAN PROGRAMOWYCH:

• sprawdziany i kartkówki przygotowywać w formie testów, umożliwiać ich poprawę,
• uwzględniać trudności w rozumieniu treści, szczególnie podczas samodzielnej pracy z tekstem, dawać więcej czasu, instruować lub zalecać przeczytanie tekstu wcześniej w domu,
• dawać dodatkowe, proste zadania domowe, w których uczeń może wykazać się swoimi umiejętnościami (np. pisanie prac na komputerze)
• motywować ucznia do zostawiania po lekcjach na zajęciach dodatkowych,
• powtarzać i utrwalać nowo poznawane treści,
• zadania z geografii oparte są na schematach
  • polecenia ustne i pisemne winny mieć prostą konstrukcję, należy upewniać się, czy zostały dobrze zrozumiane, w razie potrzeby dodatkowo wyjaśniać.
  • przy tematach przekrojowych pomóc w tworzeniu wyraźnego schematu analizy poprzez zadawanie dodatkowych pytań naprowadzających, pomagać w porządkowaniu wiadomości, wyciąganiu wniosków

- uwzględniać trudności z zapamiętywaniem nazw, nazwisk, dat

- w czasie odpowiedzi ustnych dyskretnie wspomagać, dawać więcej czasu na przypomnienie, wydobycie z pamięci nazw, terminów, naprowadzać

- częściej powtarzać i utrwalać materiał

- wprowadzać w nauczaniu metody aktywne, angażujące jak najwięcej zmysłów (ruch, dotyk, wzrok,  słuch), używać wielu pomocy dydaktycznych, urozmaicać proces nauczania

- zróżnicować formy sprawdzania wiadomości i umiejętności tak, by ograniczyć ocenianie  na podstawie pisemnych odpowiedzi ucznia

- przeprowadzać sprawdziany ustne z ławki , niekiedy nawet odpytywać indywidualnie

- częściej oceniać prace domowe

- uwzględniać ewentualne trudności w orientacji na mapie ( tj. naprowadzać

  i ukierunkowywać poprzez np. dokładne określenie położenia danego obiektu )

- nie wymagać głośnego czytania w obecności klasy

- nie należy obniżać ocen za poprawność ortograficzną prac pisemnych

PODSTAWOWE WYMAGANIA  PROGRAMOWE W KLASIE I – DOSTOSOWANIE geografia

PODSTAWOWE WYMAGANIA  PROGRAMOWE W KLASIE III – DOSTOSOWANIE ( w przypadku ucznia z dysleksją, wymagania na poszczególne oceny są takie same jak dla każdego ucznia, z wyjątkiem opisanym powyżej dot. pisowni)

2. UCZNIOWIE Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ (ruchową; intelektualną w stopniu lekkim), z orzeczeniem.

• stopniowanie sytuacji zadaniowych, tak by uczeń mógł odnieść sukces,
• stosowanie polisensorycznych metod nauczania,
• stosowanie wzmocnień pozytywnych,
• dzielenie materiału do wyuczenia na partie, egzekwowanie wiedzy częściej, ale każdorazowo z mniejszego zakresu,
• pozwalanie na pracę we własnym tempie, dyskretnie ją monitorując, stopniowanie trudności sytuacji zadaniowych,
• indywidualizowanie pracy lekcyjnej,
• stosowanie wzmocnień pozytywnych,
• zapewnienie w klasie atmosfery bezpieczeństwa i akceptacji,
• pomaganie w selekcji materiału do nauki,
• wyznaczanie konkretnych partii materiału do nauki w domu,
• częste utrwalanie bieżącego materiału,
• kontrolowanie rozumienia czytanego tekstu poprzez zadawanie dodatkowych pytań,
• o ile to możliwe częstsze sprawdzanie wiedzy w formie ustnej,
• częste powtarzanie nowych treści,
• naprowadzanie podczas czytania i pisania,
• wspieranie i naprowadzanie podczas rozwiązywania zadań matematycznych,
• częste odwoływanie się do sytuacji z życia codziennego i do konkretów,
• korzystanie z gotowych pomocy dydaktycznych,
• wspieranie w sytuacjach trudności z koncentracją uwagi,
• w czasie lekcji stosowanie przerywników, wprowadzanie elementów relaksacyjnych,
• wzmacnianie poczucia własnej wartości, itp.,
• wydawanie krótkich poleceń,
• wykorzystywanie programów multimedialnych i komputerów do ćwiczeń praktycznych,
• unikanie zwartego tekstu, pisanego małą czcionką,
• powiększenie tekstu podczas przygotowywania sprawdzianu pamiętając, że niektóre czcionki są trudniejsze do czytania (zalecane: arial, comic sans, tahoma). między kolejnymi zadaniami wskazane jest pozostawienie większego odstępu,
• zapewnianie maksymalnego komfortu fizycznego i psychicznego w trakcie zajęć, np. poprzez stosowanie przerw, organizowanie pracy w taki sposób aby uczeń mógł zmieniać pozycje ułożenia ciała
• zapewnienie maksymalnego komfortu fizycznego i psychicznego w trakcie zajęć m.in. poprzez stosowanie przerw uwzględniających szybką męczliwość z uwagi na niewygodną pozycję podczas pisania, optymalnie przygotowywanie gotowych materiałów i pracy w oparciu o materiał konkretny,
• uczenie poprzez doświadczanie,
• przekazywanie informacji kilkoma kanałami, np. przekazywanie wiedzy drogą werbalno-słuchową z uwzględnieniem wizualizacji, itp.,
• indywidualizowanie pracy lekcyjnej,
• w czasie lekcji upewnianie się czy uczeń właściwie zrozumiał treść zadań i poleceń,
• ukierunkowywanie na właściwą odpowiedź poprzez zadawanie pytań pomocniczych, naprowadzanie na prawidłowe rozwiązanie,
• unikanie pytań problemowych, przekrojowych,
• częste utrwalanie zdobytej wiedzy i umiejętności,
• ocenianie za wkład pracy w wykonanie zadania, chęci,
• częste chwalenie ucznia indywidualnie i na forum klasy,
• upewnianie się czy uczeń dokończył rozpoczęte na lekcji zadanie, zanotował zadanie domowe (do czasu wypracowania u niego takiego nawyku),
• w przypadku konieczności sporządzania dłuższych notatek, wcześniejsze przygotowanie ich dla ucznia celem wklejenia do zeszytu.
• w miarę możliwości wskazane, aby uczeń ów siedział z osobą zdrową.  
•  

3. UCZNIOWIE ZE SPECYFICZNYMI TRUDNOŚCIAMI W UCZENIU SIĘ;

• przekazywanie wiedzy za pomocą kilku kanałów (np. słuchowego i wzrokowego),
• ocenianie prac pisemnych ucznia pod kątem ich wartości merytorycznej,
• zachęcanie do autokontroli poprawności zapisu,
• wyznaczanie większej ilości czasu na zadania wymagające czytania, pisania,
• zachęcanie do staranności wykonywanych prac i rysunków,
• nie odpytywanie z nowych tekstów na forum klasy,
• pozytywne motywowanie do pracy nad przezwyciężaniem istniejących trudności, itp.,
• stopniowanie trudności sytuacji zadaniowych, tak by uczeń mógł odnieść sukces,
• zachęcanie do autokorekty popełnianych błędów,
• stosowanie oceny opisowej za popełniane błędy,
• w miarę możliwości pisanie ze słuchu zastępowanie pisaniem z pamięci,
• stosowanie polisensorycznych metod nauczania,
• stosowanie wzmocnień pozytywnych,
• dzielenie materiału do wyuczenia na partie, egzekwowanie wiedzy częściej, ale każdorazowo z mniejszego zakresu,
• okresowe (np. w pierwszym półroczu) wydłużanie czasu potrzebnego na pisanie sprawdzianów i kartkówek,
• większe zwracanie uwagi na popełniane błędy, jednocześnie określając sposób ich poprawy,
• indywidualizowanie pracy lekcyjnej,
• stosowanie wzmocnień pozytywnych,
• nie obniżanie oceny za nieestetyczne prowadzenie zeszytów lub trudne do odczytania pismo,
• w przypadku, gdy uczeń nie nadąży z pisaniem dyktowanego tekstu lub napisany przez niego tekst jest trudny do odczytania można przygotować dla niego gotową notatkę z lekcji do wklejenia do zeszytu,
• o ile to możliwe częstsze sprawdzanie wiedzy w formie ustnej,
• wdrażanie do posługiwania się pismem bibliotecznym, technicznym lub drukowanym w zależności od preferencji,
• akceptowanie własnych strategii rozwiązywania problemów matematycznych,
• częste powtarzanie nowych treści,
• naprowadzanie podczas czytania i pisania,
• umożliwienie korzystania z plansz z literami (nazwa i zapis),
• częste odwoływanie się do sytuacji z życia codziennego i do konkretów,
• korzystanie z gotowych pomocy dydaktycznych,
• wzmacnianie poczucia własnej wartości, itp.,
• wydawanie krótkich poleceń,
• zadawanie pytań pomocniczych,
• wykorzystywanie programów multimedialnych i komputerów do ćwiczeń praktycznych,
• urozmaicanie sytuacji zadaniowych, dzielenie materiału na mniejsze części, stopniowanie poziomu trudności,
• uczenie poprzez doświadczanie, ewentualnie przekazywanie informacji kilkoma kanałami, np. przekazywanie wiedzy drogą werbalno-słuchową z uwzględnieniem wizualizacji, itp.,
• udzielanie pomocy w selekcji materiału do nauki,
• w czasie lekcji upewnianie się czy uczeń właściwie zrozumiał treść zadań i poleceń,
• ukierunkowywanie na właściwą odpowiedź poprzez zadawanie pytań pomocniczych, naprowadzanie na prawidłowe rozwiązanie,
• w pracy lekcyjnej stosowanie gotowych pomocy dydaktycznych,
• ocenianie za wkład pracy w wykonanie zadania, chęci,
• częste chwalenie ucznia indywidualnie i na forum klasy.

5. Uczeń o inteligencji niższej niż przeciętna

• częste odwoływanie się do konkretu (np. graficzne przedstawianie treści zadań), szerokie stosowanie zasady poglądowości,
• omawianie niewielkich partii materiału i o mniejszym stopni trudności (pamiętając, że obniżenie wymagań nie może zejść poniżej podstawy programowej),
• podawanie poleceń w prostszej formie (dzielenie złożonych treści na proste, bardziej zrozumiałe części),
• wydłużanie czasu na wykonanie zadania,
• podchodzenie do dziecka w trakcie samodzielnej pracy w razie potrzeby udzielenie pomocy, wyjaśnień, mobilizowanie do wysiłku i ukończenia zadania,
• zadawanie do domu tyle, ile dziecko jest w stanie samodzielnie wykonać,
• potrzeba większej ilości czasu i powtórzeń dla przyswojenia danej partii materiału.